مثبت اندیشی چه زمانی سمی می شود؟
به گزارش بروزترین وبلاگ، آیا هرگز در زندگی با مثبت اندیشی مسموم روبرو شده اید؟ مثبت اندیشی مسموم به چه معنایی است؟ آیا گفتن این عبارت که شاید مسائل و سختی هایی که کشیدی به صلاح و قسمتت بوده می تواند به دیگران کمک کند احساس بهتری نسبت به موقعیت خود پیدا کنند؟ همیشه مثبت فکر کردن چه دردسر هایی دارد؟ این مقاله به این پرسش ها پاسخ می دهد.
پریسیلا گوینز بسیار خسته بود. او بچه های کوچک داشت و باید مرتب یا به آن ها غذا می داد یا پوشک شان را عوض می کرد. این وسط او همیشه دچار بی خوابی بود. او می گوید: برخی اوقات از این شرایط شکایت می کردم و می گفتم ای کاش فقط 1 دقیقه می توانستم برای خودم وقت بگذارم، اما اطرافیانم پاسخ می دادند، بزرگتر که بشوند دلت برای این روز ها تنگ می شود.
نیمۀ تاریک و روشن وجودتان را می شناسید؟
راز موفقیت؛ 10 قاتل موفقیت را بشناسید
بدبینی و تفکراتِ منفی آلزایمر می آورد؛ اما مثبت اندیشی آموختنی ست
و این جمله پریسیلا را دیوانه می کرد.
درواقع او مخالفتی با این جمله نداشت. اما آن لحظات او به دنبال شنیدن واقعیت ها نبود. در عوض، او می خواست دیگران خستگی مفرطی که دچارش بود را به رسمیت بشناسند. برخی اوقات پاسخ هایی که دوستانش به او می دادند آنچنان احساس بدی در او ایجاد می کرد که باعث می شد فکر کند حتی فکر کردن به اینکه می تواند چند دقیقه ای برای خودش وقت بگذارد نیز گناه آلود است.
او می گوید: بعد از آن پاسخ ها من هنوز دلم می خواست برای خودم وقت بگذارم، اما این بار احساس می کردم این خواسته از اساس اشتباه است.
به گزارش بروزترین وبلاگ به نقل از سی ان ان، تمرکز بر تفکر مثبت، درحالیکه تمام تجربه های سخت و چالش ها را به کناری گذاشته اید، چیزی است که کارشناسان به آن مثبت اندیشی مسموم می گویند. گوینز اخیراً با این اصطلاح آشنا شد و می خواست بداند آیا دیگران هم تجربه های مشابه او داشته اند. او در توئیترش نوشت: آیا هرگز در زندگی با مثبت اندیشی مسموم روبرو شده اید؟
نوشته های پیشین گوینز درباره شیوه های فرزندپروری و خاطرات روزانه چندان مورد استقبال قرار نمی گرفت، اما این پرسش توجه بیش از 201000 نفر را به خود جلب کرد. این پرسش خیلی ها را به یاد خودشان انداخت. سال 2020 سال سختی بود. خیلی از مردم در سراسر جهان به دلیل قرنطینه و همه گیری شغل های خود را از دست دادند و دچار مسائل روانی جدی شدند. در این اوضاع شاید آخرین چیزی که یک نفر دوست دارد بشوند این است: شاید همه این ها به صلاح و قسمت بوده است.
همیشه مثبت بودن چه ایرادی دارد؟
جیمی لانگ، روان شناس بالینی مستقر در فلوریدا، می گوید شاد بودن اصلاً چیز بدی نیست. نگرش مثبت برای نزدیکان شما یک موهبت تلقی می شود، اما این نگرش نباید جای با جان ودل گوش سپردن به دردِ دل های دیگران را بگیرد.
لانگ شرح می دهد: وقتی شما تصمیم می گیرید که به یک مسئله فقط از یک بعد یا نظرگاه نگاه کنید - در این مورد مثلاً تصمیم می گیرید که فقط سویه های مثبت یک تجربه را ببینید - بسیار محتمل است که یک تجربه اصیل را از دست بدهید یا آن را از درجه اهمیت ساقط کنید. این نوع نگرش مثبت اندیشی مسوم است که گوینز هم زمانی که به دنبال ذره ای همدردی درباره مشقات فرزندپروری بود با آن روبرو شد.
حتی شاید هدفتان شاد کردن افراد باشد، اما زمانیکه تلاش می کنید این کار را انجام دهید در واقع باعث می شوید که تجربه های سختی که او داشته کم اهمیت جلوه کند و آن فرد نیز یاد می گیرد که در آینده احساسات منفی خود را مخفی نگه دارد. لانگ می گوید: [این برخورد باعث می شود]ما در روبروه با جهان به چهره نقاب بزنیم و بین هویت واقعی و هویتی که به جهان عرضه می کنیم شکاف ایجاد شود. فاصله بین این شکاف را احساس شرمساری و خجالت پر می کند.
لانگ پیشنهاد می دهد که به جای جستجوی راهی برای چرخش مثبت [مثبت جلوه دادن هر رویدادی]بهتر است از زبانی تصدیق کننده و پذیرنده استفاده کنیم. او می گوید: خیلی طبیعی است که بخواهیم کمک کنیم و مشوق دیگران باشیم. اما برخی اوقات بهتر است آن شتابزدگی برای درست کردن کار ها را کنار بگذاریم. آنچه ما در آن لحظات نیاز داریم به رسمیت شناخته شدن است، اما اغلب چیزی که دریافت می کنم نقشه راه است؛ و این توصیه ها اغلب کمک کننده نیستند.
لانگ و همکار روان شناسش، ثمره کوئینتِرو، مثال هایی از پاسخ های مثبت را فهرست کرده اند که می توانند مانع از آن شوند که یک دوست احساسات واقعی اش را با ما به اشتراک بگذارد:
به جنبه های مثبت قضیه نگاه کن، حتماً حکمتی در این اتفاق بوده، فکر کن می توانست بدتر از این باشد.
آن ها می گویند بهتر است به جای عبارات بالا از عباراتی استفاده کنیم که فرد مشتاق شود صحبت کند و لحظات سختی که در زندگی تجربه کرده است را با کسی که برایش مهم است، درمیان بگذارد.
مثال های آن ها این موارد است: خیلی سخت است، من همه اش به تو فکر می کنم. هر اتفاقی بیفتد - خوب یا بد - من کنارت هستم.
لانگ می گوید برخی اوقات فقط کافی است بگوییم: بله من هم همین طور یا حق با توست. لانگ می گوید: این عبارت ها به فرد فرصت می دهد تا آن تجربه ناب را هرقدر گفتنش یا شنیدنش سخت باشد با ما درمیان بگذارد.
مثبت اندیشی مسموم در مورد خودمان
ما مثبت اندیشی مسموم را فقط در مورد دیگران استفاده نمی کنیم. بسکمک از مردم خودشان را تحت فشار های شدید می گذارند تا از هر نوع احساس منفی خودشان را برحذر بدارند. لانگ می گوید: چنین حالتی می تواند منجر به صدمات جسمانی و روانی شود.
یک مطالعه نشان داده که سرکوب واکنش های احساسی - چه احساسات منفی و چه مثبت -باعث واکنش اعصاب سمپاتیک قلب و عروق می شود. یک مطالعه دیگر نشان داد مشارکت کنندگانی که به محرک ها واکنش های احساسی نشان می دادند ضربان قلبشان پایین تر بود و خیلی سریع تر بهبود پیدا می کردند.
از استرس های روزمره گرفته تا غم های طولانی و عمیق زندگی پر از چالش است. تلاش برای کنار گذاشتن این احساسات و نادیده دریافت آن ها هیچ کمکی به ناپدید شدن آن ها نمی کند.
لانگ می گوید: وقتی شما غم، شرمساری و احساس گناه را در بدن خودتان حبس می کنید، این احساسات هیچ جایی برای رفتن ندارند.
لانگ می گوید، نادیده دریافت افکار منفی هیچ کمکی نمی کند، بنابراین بهترین کار این است که به خودمان اجازه تجربه کردن این احساسات را بدهیم.
علاوه بر این، لانگ می گوید پذیرش احساساتمان به ما فرصت می دهد در جهانی که احساسات منفی و مثبت در آن همزمان هستند، تجربه های ظریف تر و پیچیده تری را تجربه کنیم. او می گوید: مراقب ذهنیت یا همه یا هیچ باشد. اگر گرفتار این افسانه هستید هر موقعیتی احساس مشخصی دارد که باید راه درست ابراز کردن آن را بدانید، پس دارید خودتان را محدود می کنید.
او به عنوان مثال تجربه های پیچیده ای را شرح می دهد که بسکمک در دوران همه گیری داشتند. بسکمک در این دوران با تلفیقی از احساس غم، شادی، شادی و امیدواری روبرو شدند. برخی اوقات این احساسات همزمان رخ می دهند.
او می گوید: ما از وقوع چنین رویدادی ناراحت هستیم، اما همزمان می توانیم نسبت به آینده مثبت اندیش و امیدوار باشیم. قرار نیست که با ذهنیت یا همه یا هیچ زندگی کنیم.
آیا احساس بد می تواند برخی اوقات خوب باشد؟
محققان روان شناسی مثبت گرا از اواخر دهه 1990 تحقیقاتی را شروع کردند تا کشف کنند افراد از چه طروقی خودشان را از احساسات منفی می رهانند و به جای آموختن از افسردگی و سایر بیماری های ذهنی از شادی ها و خوشی هایشان درس می گیرند.
درحالیکه خیلی از افراد ممکن است گمان کنند غم و خشم تجربه های نامطلوبی هستند، تیم لوماس، یک روان شناس مثبت گرا، استدلال می کند که این دو احساس نیز برای شکوفایی افراد بسیار کلیدی هستند.
لوماس، استاد دانشگاه ایست لاندن، می گوید: احساسات نوعی اطلاعات درباره جهان ماست. احساسات می تواند به شما درباره چیزی مهم اطلاعات بدهد یا برخی اوقات می تواند از شما محافظت کند.
لوماس در مقاله ای که در سال 2018 منتشر کرده نوشته است که غم می تواند نوعی بیان مراقبت باشد که وقتی ظاهر می شود که فرد عزیزی را در اثر مرگ یا شکست عشقی از دست می دهد. از طرفی، لوماس می گوید غم می تواند یک هشدار باشد که به شما می گوید باید خودتان را ارزیابی کنید.
لوماس درباره ارزش های خشم و ملال نیز مقاله نوشته است. او می گوید هر احساسی می تواند ارزشگذاری منفی بشود، اما هر احساسی در بلندمدت می تواند ابزار مفیدی برای بهبود حال افراد باشد.
تعادل مهم است
با این حال باید توجه داشت که احساسات منفی زمانی فایده دارند که دوزشان پایین باشد. لوماس تأکید می کند که احساسات سخت زمانی ارزشمند هستند که تعادل برقرار کنند. او می گوید: هر احساس منفی ای که خیلی طولانی شود می تواند به مشکل بالینی یا ناهنجاری تبدیل شود.
تحقیقات زیادی فواید مثبت اندیشی را نشان می دهند و کسی منکر آن نیست. وقتی که مثبت اندیشی به حد افراط برسد و از معنا تهی شود، مسائل ایجاد می شوند.
وقتی توئیت پریسیلا گوینز درباره مثبت اندیشی مسموم وایرال شد او صد ها پیام از افرادی دریافت کرد که مثبت اندیشی مسموم را تجربه کرده بودند و البته تعداد زیادی نیز ابراز نگرانی کرده بودند که او غیرمنصفانه دارد افراد شاد را مورد انتقاد قرار می دهد.
اما از نظر خودش درسی که ما از مثبت اندیشی مسموم می گیریم این نیست که راه و روشی درست یا غلط برای احساس کردن وجود دارد بلکه ما می آموزیم که به خودمان و دیگران گوش دهیم. من دوست دارم با درد های دیگران همدلی کنم وگرنه که افراد شاد واقعاً آدم های بزرگی هستند.
منبع: CNN
ترجمه: عاطفه رضوان نیا/سایت بروزترین وبلاگ
منبع: فرادید