لکنت زبان؛ اختلالی که از خردسالی باید جدی گرفته گردد

به گزارش بروزترین وبلاگ، یک روانشناس، در مورد اختلال لکنت زبان در بچه ها توضیحاتی داد.

لکنت زبان؛ اختلالی که از خردسالی باید جدی گرفته گردد

به گزارش بروزترین وبلاگ به نقل از بروزترین وبلاگ ، لکنت، نوعی اختلال در روان صحبت کردن است که الگوی زمانی آن نیز باعث سخت صحبت کردن فرد می گردد و یک پدیده خاص در دوران کودکی است که به جز موارد استثنایی، ممکن است در دوره دیگری از زندگی فرد نیز به وجود آید.

لکنت از مهم ترین اختلال های تکلمی و آغاز آن معمولا از سنین 2تا 4سالگی است.

اختلال لکنت انواع مختلفی دارد که از آن جمله می توان به لکنت کلونیک یا حالت تکراری در بیان کلمه و لکنت تونیک یا توقف در تلفظ اشاره نمود که در نوع اول، زبان کودک یک سیلاب از کلمه ای که معمولا نخستین سیلاب است را با سرعت و تشنج تکرار می نماید. به طور مثال؛ واژه بابا را ب ب ب بابا ادا می نماید و در نوع دوم که لکنت تونیک یا توقف در تلفظ است در فعالیت عضلات تلفظی، چند ثانیه توقف و سکون به وجود می آید و کودک در هنگام صحبت کردن دچار وقفه در تلفظ و ادای کلمه همراه با فشار، تلاش و حرکات خاصی می گردد به طوری که فک کودک حالت قفل شدگی پیدا می نماید و کودک نیز برای ادای کلمه به شدت به خودش فشار می آورد و پس از لحظاتی سکون، به طور ناگهانی و با تشنج، کلمه را ادا می نماید.

اختلال لکنت، دارای مراحل مختلفی نیز است که از آن جمله می توان به موارد زیر اشاره نمود.

لکنتی که کودک پذیرفته است

لکنتی که کودک در برابر آن واکنش نشان می دهد که در حقیقت، لکنت پس رانده است و لکنت پیچیده که از روش های مختلفی نیز برای اصلاح، درمان و بازپروری اختلال های گویایی و لکنت زبان استفاده می گردد که روش های شبیه سازی ذهن، روش هایی بر پایه اصلاح گفتار، روش دو جانبه یا مکمل، روان درمانی، دارو درمانی و روش خوددرمان گری بعضی از این روش ها هستند.

فربد مفیدی، روانشناس و فعال در حوزه توانبخشی کودک، در گفت وگو با خبرنگار حوزه ازدواج و خانواده گروه اجتماعی بروزترین وبلاگ، در رابطه با اختلال لکنت زبان اظهار کرد: لکنت یا stuttering، نوعی اختلال است که در آن، ریتم و جریان گفتار بهم می ریزد یا به عبارتی گفتار، نا روان می گردد؛ به طوری که علائمی مانند تکرار هجا با کلمه، کشیدن صدا ها و مکث و قفل در گفتار مشاهده می گردد تا جایی که به طور مثال کودک می گوید: من آآ آب خو خوردم.

وی بیان نمود: گاهی اوقات، اختلال لکنت زبان با حرکات اضافه ای، چون نفس زدن، فشار آوردن به لب ها، پلک زدن و... همراه است و شدت و نوع لکنت نیز در طول زمان بسیار نوسان دارد.

این روانشناس توضیح داد: سوالی که در این میان مطرح می گردد این است که علت مهم لکنت چیست؟ که در پاسخ به این سوال باید گفت: علت لکنت زبان هنوز خیلی شناخته شده نیست و ارث و ریشه های ژنتیکی، عوامل زبان شناختی، تبدیل ناروانی طبیعی به لکنت و مسائل رشدی اعصاب از عوامل مطرح شده در بروز لکنت زبان هستند و مسائل محیطی، فشار های کلامی و استرس نیز نقش مهمی در تشدید و تثبیت این اختلال دارند.

مفیدی گفت: برای درمان اختلال لکنت زبان باید گفت که احتمال درمان قطعی آن تا قبل از ورود به مدرسه بالا است، امّا نکته مهمی که وجود دارد این است که این درمان، مدت زمان زیادی طول می کشد و در طول درمان نیز نوسان های زیادی دارد تا جایی که نوسانات شدت لکنت در دوره خردسالی واقعا برای پدر و مادر کلافه نماینده و آزاردهنده است و آن ها نیز به طور دائم در شرایط بیم و امید به سر می برند.

وی ادامه داد: در مورد شدت لکنت زبان باید گفت که گاهی کم می گردد به طوری که به صفر می رسد و گاهی آنچنان اوج می گیرد که کودک به سختی می تواند صحبت کند.

این روانشناس اضافه کرد: اقداماتی که باید برای اختلال لکنت زبان کودک انجام داد این است که اگر بار ها و بار ها لکنت زبان کودک برگشت پدر و مادر و مادر و اطرافیان او نباید ناامید شوند و از طرفی دیگر هم اگر این لکنت برای مدتی بهتر یا خوب شد نباید بر این تصور باشند بهبودی کامل حاصل شده و لکنت به طور کامل ازبین رفته است و نباید درمان را رها نمایند و حتما باید فرایند درمان برای این منظور را ادامه دهند.

مفیدی با اشاره به علت اصلی تشدید لکنت زبان کودک تاکید نمود: علت اصلی تشدید لکنت زبان کودک باید پیدا گردد و پدر و مادر و نزدیکان او بسیار نقش مهمی در یافتن این موضوع دارند. بنابراین، آن ها باید علت تشدید لکنت زبان کودک را هر بار پیدا نمایند و برای آینده، آن را مدیریت نمایند.

وی اذعان کرد: والدین و اطرافیان کودک باید همواره فراوانی و نوع لکنت را در طول روز رصد نمایند و آن را با شرایط محیطی، جسمی و روحی کودک و بافت کلامی کودک مقایسه نمایند که اگر شدت این اختلال کم است آرامش خود را حفظ نمایند و با آرامش، به درمان لکنت بپردازند و بسیار تدریجی، با روش هایی که آموخته اند شدت اختلال لکنت زبان را دوباره کاهش دهند.

این روانشناس گفت: والدین و نزدیکان کودک بسیار توجه نمایند که وقتی لکنت زبان شدت پیدا می نماید نباید بترسند و سریع با یاری گفتار درمانگر خود، مجددا شرایط را کنترل نمایند.

وی ادامه داد: درمان اختلال لکنت زبان، گاهی چند ماه و گاهی دو تا سه سال طول می کشد که صبر و حوصله والدین و نزدیکان کودک را می طلبد و در این میان از تماس و یاری های گفتار درمانگر نباید غافل بود و به طور مداوم باید با او در ارتباط بود.

مفیدی در خاتمه گفت: بهترین سن برای درمان اختلال لکنت زبان دوران خردسالی فرد است که والدین و نزدیکان کودک باید روش درمان را با مشورت گفتار درمانگر خود انتخاب نمایند و البته در اجرا و انتخاب روش نیز کمی منعطف باشند.

منبع: جام جم آنلاین

به "لکنت زبان؛ اختلالی که از خردسالی باید جدی گرفته گردد" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "لکنت زبان؛ اختلالی که از خردسالی باید جدی گرفته گردد"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید